Heel cliché, maar wat gaat de tijd toch snel. Deze week was alweer de laatste voor de zomervakantie. Zes weken geen school... Ik moet eerlijk bekennen dat ik er,
net als vorig jaar, best een beetje tegenop zie. De ervaring leert namelijk dat vooral Vera veel moeite heeft zo'n lange periode te overzien. Maar er staan natuurlijk ook mooie plannen op het programma, zoals een heerlijke kampeervakantie, waar ik ontzettend naar uitkijk! In deze afrondende week kreeg Thomas zijn jaarrapport mee van school. Altijd een feest om te lezen, want zo'n leuk rapport heb je werkelijk nog nooit gezien! Zo positief, heel bijzonder! Zo werd dit jaar dit lijstje vragen aan Thomas voorgelegd. Prachtig toch?
Om al die lieve juffen te bedanken voor hun eindeloze inzet dit jaar vonden zowel Vera als Thomas het leuk hen een klein cadeautje te geven. Een tijdje terug vond ik deze bekers bij de Action. Met een heel toepasselijke tekst erop! Ik versierde ze met een polaroidfoto van de kinderen eraan en klaar was Kees! Thomas had, net als ieder jaar, weer behoorlijk wat moeite om afscheid te nemen op de laatste schooldag. Ieder jaar worden de schoolverlaters voor de grap de school 'uitgegooid', en ieder jaar barst Thomas dan in snikken uit. Dit jaar was dat niet anders. Het is bijna een traditie te noemen ;-) . Ik vind het geweldig dat hij zo open zijn emotie durft te laten zien, want wat zal hij sommige schoolgenootjes gaan missen!
Om het overzien van die lange zes weken iets te vergemakkelijken maakte ik deze week alvast één van mijn fameuze
aftelkalenders! Vooral Vera ontleent hier veel steun aan, omdat het overzien van tijd heel erg ingewikkeld voor haar is. Deze versie is nog een beetje kaal, maar inmiddels is hij aangevuld met kleine plaatjes en woordjes die aangeven wat we wanneer zullen gaan doen. Heel simpel, maar reuze effectief!
Naast aftellen en afscheid nemen gebeurde er natuurlijk nog meer deze week. Kenya had haar allereerste doggydate :-)!
Samen met een vriendin en haar lieve hondje Henkie gingen we wandelen in het bos. Superleuk! Henkie en Kenya vonden elkaar niet bijster interessant maar ook niet eng. Iets wat Kenya wél vindt van grote honden die op haar afkomen...
En zo luidden we de zomervakantie in (ikzelf moet nog gewoon werken, maar heb door de kinderen toch al een beetje het vakantiegevoel te pakken!): de kinderen zwemmend in het bad in de tuin, en ik aan de rosé! Er kwam zelfs een vriendje van Thomas spelen samen met zijn broertje, gezellig! Een beter begin van de gevreesde zes weken hadden we ons niet kunnen wensen ;-)...
Reacties
Een reactie posten