De vaas met duizend barstjes
(Vera heeft als baby bij ons gewoond en nadat zij een periode bij haar ouders heeft gewoond, werd zij nog voor haar 3e levensjaar acuut weer bij ons teruggeplaatst)
Vera was een vaas. Een hele mooie, glanzende, schitterende, maar vooral kostbare vaas.
Tevreden stond zij op een stevige sokkel, die haar een
solide basis gaf, waarvandaan ze alles goed kon zien en ontdekken.
Op een dag ging de vaas verhuizen. Ze werd in een grote
verhuisdoos gestopt en vertrok met een nog grotere verhuiswagen. Onderweg
hotste en botste ze heen en weer in de doos en liep ze een paar kleine deukjes
op. Ze werd naar een ander huis gebracht en op een andere sokkel gezet. Het was
een mooi plaatje, alles leek te kloppen. De sokkel en de vaas pasten precies
bij elkaar, allebei even prachtig.
Alleen, de sokkel was smal en wiebelig, en de vaas
schommelde na een tijdje steeds meer heen en weer. Het schommelen werd kantelen
en de vaas viel met een knetterende knal van de smalle sokkel, hard op de
grond. In wel duizend kleine stukjes lag ze daar.
Snel en vluchtig bijeengeraapt kwam de vaas terug naar het
huis met de stevige sokkel, waar zij in al haar scherpe scherfjes aankwam. De
vaas in scherven was als een puzzel, maar dan een hele moeilijke. Het maken van
zo’n ingewikkelde puzzel kost veel tijd, en soms is er hulp bij nodig. Met een
heleboel lijm en met veel passen en meten, lukte het alle duizend stukjes van
de vaas weer op zijn plek te krijgen.
De vaas staat weer op haar stevige sokkel. Mooi, glanzend,
schitterend, maar vooral kostbaar. Maar wie heel, heel goed kijkt, ziet duizend
kleine barstjes. De een wat dieper dan de ander. Sommigen bijna niet te zien
met het blote oog.
Het maakt de kostbare vaas kwetsbaar. Het maakt dat de vaas
het beste in een rustige hoek van de kamer kan staan, op een plekje waar het
veilig is, waar ze alles kan overzien en waar niemand uit het niets achter haar
kan komen staan. Het maakt dat de vaas het eng vindt om anderen dichtbij te
laten komen, breekbaar als zij is. Het maakt dat de vaas, nog meer dan andere
vazen, beschermd en gekoesterd moet worden, zodat zij kan blijven staan, kan
blijven glanzen, kan blijven schitteren.
Zodat iedereen kan blijven zien hoe mooi, maar vooral hoe kostbaar
zij is.
Reacties
Een reactie posten